Przejdź do treści

Z 6,0 m - 8,0 m

 Główną konstrukcję nośną stanowią ramy stalowe składające się ze: słupów zewnętrznych, rygla i zastrzałów (profile zimnogięte) oraz ewentualnie ściągu prętowego. Profile nośne do dwa ceowniki czterogięte zwrócone do siebie środnikami, między które włożony jest element węzłowy - blacha grubości 10 mm. Całość skręcana jest śrubami M16 kl. 8.8.

Słupy główne z profili zimnogiętych, projektowane są jako przegubowo połączone z ryglem i zastrzałem. Połączenie z fundamentami przewiduje się jako sztywne lub przegubowe, gdzie ceowniki mocowane są do blaszanej podstawy śrubami M16, a te do stopy kotwami np. HVU+HAS-Ex125/348. Głębokość osadzenia kotew wynosi zwyczajowo minimum 380 mm. Poziom posadowienia słupów w zależności od wymagań inwestora (zazwyczaj - 0, 10 m). Do słupów, za pośrednictwem blach węzłowych, mocowane są rygle z profili zimnogiętych. Głównym elementem budującym sztywność ramy jest zastrzał. Jednym końcem jest on zaczepiony do słupa, zaś drugim do rygla.

W ścianach szczytowych występuje rama główna, lecz bozbawiona zastrzałów z dwóch kształtowników zimnogiętych oraz ściegu. Przestrzeń między słupami głównymi wypełniana jest slupami z pojedynczego ceownika czterogiętego. Jako stężenia ścian i połaci dachowj stosowane są stężenia prętowe z prętów o średnicy 12 mm lub płaskowników. Płatwie projektowane są z profili Z.


Mocowanie elementów podkonstrukcji obudowy z pojedyńczych ceowników czterogiętych (ryglówka) odbywa się za pomocą kątowników walcowanych lub blach giętych oraz śrub M16 lub M12. Podkonstrukcja pod bramy wjazdowe jest projektowana z rur kwadratowych o wymiarach dyktowanych przez obliczenia wytrzymałościowe (zazwyczaj są to rury o wymiarze boków 100 mm lub 120 mm). W przypadku bram o durzych rozpiętościach lub gdy podkonstrukcja bramy koliduje z elementami głównymi nośnymi, istnieje możliwość stosowania profili walcowanych na gorąco (kształtownikami HEA lub IPE projektowane indywidualnie). Podkonstrukcja pod przejścia drzwiowe i okienne jest projektowana z pojedyńczych ceowników czterogiętych lub mocowna bezpośrednio do obudowy w zależności od zastosowanego rozwiązania.

Całość wykonywana jest wg. aktualych źródeł, norm i wytycznych europejskich:

1. PN-EN 1990:2004 Podstawy projektowania konstrukcji;
2. PN-EN 1991-1-1:2004/AC:2009 Oddziaływania ogólne. Ciężar objętośćiowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach;
3. PN-EN 1991-1-3:2005/AC:2009 Oddziaływania ogólne. Obciążenie śniegiem;
4. PN-EN 1991-1-4:2005 Oddziaływania ogólne. Oddziaływania wiatru;
5. PN-EN1993-1-1:2006 Reguły ogólne i reguły dla budynków;
6. PN-EN 1993-1-3:2006 Reguły ogólne. Reguły uzupelniające dla konstrukcji z kształtowników i blach profilowanych na zimno;
7. PN-EN 1993-1-8:2006 Projektowanie węzłów;
8. PN-EN 1993-1-8:2006/AC:2009 + CEB Design Guide: Design of fastenings on concrete;
9. PN-EN 1997-1:2008 Projektowanie geotechniczne;
10. PN-B-06200:2002 Konstrukcje stalowe budowlan. Warunki wykonania i odbioru. Wymagania podstawowe.

Warunki wykonania:

- standardy wykonania: konstrukcja klasy 2 wg. normy PN-B-06200:2002;
- materiał: materiał na konstrukcję (stal) zgodnie z EN 10025:2004 Cer. 3,1 S235JR, S355JR;
- połączenia śrubowe: połączenia zwykle niesprężone z użyciem śrub klasy 8.8. Śruby skręcane do odczuwalnego oporu przy użyciu standardowych lub pneumatycznych kluczy;
- połączenia spawane: spoiny wykonane wg. PN-EN 25817 klasa "C", zakres badań nieniszczących spoin (NDT): Badania wizualne VT - 100 %, Badania dodatkowe (MT, UT) w zakresie zgodnym z pkt. 9.4.2b normy PN-B-06200:2002, normy wykonania i nadzoru dla spawania: EN-PN ISO 729-2;
- tolerancje wykonania wg. normy PN-B-06200:2002 pkt. 4.7.